Convertito e.a. t. Roemenië, EHRM 3 maart 2020, nr. 30547/14

Vijf Italianen hadden zich in Roemenië succesvol ingeschreven voor een universitaire tandartsopleiding. Gedurende hun studie ontstond er echter onduidelijkheid over de formele aanvaarding van die inschrijving door het bevoegde Roemeense ministerie. Toen klagers na zes jaar hun opleiding succesvol afrondden en in Italië verzochten om erkenning van hun diploma’s, werden hun diploma’s in Roemenië ingetrokken omdat de inschrijvingen niet rechtsgeldig waren geweest. Nu dit buiten de schuld van klagers is gebeurd en dit bovendien niets te maken heeft met hun kwalificaties, ziet het EHRM hierin een schending van het recht op respect voor het privéleven (art. 8 EVRM).

Chernika t. Oekraïne, EHRM 12 maart 2020, nr. 53791/11

Klager is veroordeeld na een proces waarin hij drie getuigen die belastende verklaringen hadden afgelegd in het vooronderzoek niet kon horen. Na hoger beroep werd de zaak terugverwezen en opnieuw veroordeeld, maar ook toen werden de getuigen niet in persoon gehoord. Het Hof stelt vast dat dit een schending oplevert van art. 6 lid 1 en 3 (d) EVRM, nu de getuigenverklaringen doorslaggevend waren voor de veroordeling, er geen overtuigende redenen waren voor hun afwezigheid, en er onvoldoende compenserende waarborgen zijn geboden om een eerlijk proces te verzekeren.

Platini t. Zwitserland, EHRM 11 februari 2020 (ontv.besl.), nr. 526/18

Voormalig vice-president Platini van de FIFA heeft naar aanleiding van een verkregen ‘salaristoeslag’ van twee miljoen Zwitserse francs een tuchtrechtelijke sanctie opgelegd gekregen van 60.000 Zwitserse francs en een schorsing van alle voetbalgerelateerde activiteiten voor een periode van vier jaar. Het Hof constateert dat de opgelegde sancties niet van strafrechtelijke aard zijn en verklaart de klacht over art. 7 EVRM niet-ontvankelijk. De sancties hebben wel inbreuk gemaakt op het privéleven van klager, maar de Zwitserse rechter heeft niet gehandeld in strijd met art. 8 EVRM door ze te bevestigen; de onderbouwing voor de hoogte daarvan was voldoende overtuigend en redelijk.

Altintaş t. Turkije, EHRM 10 maart 2020, nr. 50495/08

In een artikel dat verscheen 35 jaar nadat gijzelnemers een aantal NAVO-medewerkers hadden gegijzeld en geëxecuteerd werden de gijzelnemers afgeschilderd als ‘idolen’. Het Hof is van oordeel dat in deze publicatie sprake was van het rechtvaardigen of zelfs verheerlijken van geweld. Gelet daarop is het niet onredelijk dat de uitgever van het tijdschrift waarin het artikel verscheen strafrechtelijk is veroordeeld tot betaling van een boete. Geen schending art. 10 EVRM (vrijheid van meningsuiting).

Dyagilev t. Rusland, EHRM 10 maart 2020, nr. 49972/16

Klager heeft in verband met gewetensbezwaren een beroep gedaan op een uitzondering op de militaire dienstplicht, maar dit is niet gehonoreerd omdat de bevoegde commissie niet overtuigd was van klagers beweerde pacifisme. Het Hof overweegt dat de procedure heeft voldaan aan de nodige zorgvuldigheidvereisten. Het is dan niet aan het Hof om zijn eigen oordeel daarvoor in de plaats te stellen, tenzij de uitkomsten kennelijk willekeurig of manifest onredelijk zijn gebleken. Daarvan is in dit geval niet gebleken. Met 4 stemmen tegen 3 stelt het Hof dan ook vast dat art. 9 EVRM niet is geschonden.

Cînţa t. Roemenië, EHRM 18 februari 2020, nr. 3891/19

Een vader met een psychiatrische stoornis krijgt na een echtscheiding geen omgangsregeling met zijn kind. Het Hof oordeelt dat dit in strijd is met art. 8 EVRM omdat er onvoldoende redenen zijn gegeven om aan te kunnen nemen dat een omgangsregeling niet in het belang van het kind zou zijn. Het Hof constateert daarnaast een schending van het discriminatieverbod van art. 14 EVRM omdat de psychiatrische stoornis de doorslaggevende reden was voor de weigering van een omgangsregeling, en niet een objectieve factor zoals diens capaciteiten om goed met een kind te kunnen omgaan.

Religious Community of Jehovah’s Witnesses t. Azerbeidzjan, EHRM 20 februari 2020, nr. 52884/09

In Azerbeidzjan is het nodig om toestemming van een Comité te krijgen voor het importeren van religieuze boeken. Die toestemming is een aantal keren aan de Azerbeidzjaanse tak van de Jehova’s Getuigen geweigerd, maar de uitspraken van het Comité en van nationale rechters waren niet consistent. Het Hof betwijfelt of de beslissingen op basis van de wet voldoende voorzienbaar waren, maar concludeert vooral ten gronde dat sprake is van een schending van de vrijheid van meningsuiting omdat er onvoldoende relevante redenen zijn gegeven voor een importverbod.