Belgian Association of Tax Lawyers e.a., HvJ EU 29 juli 2024, zaak C-623/22

Naar aanleiding van een verzoek van de Belgian Association of Tax Lawyers onderzoekt het HvJ EU of een meldingsplicht voor agressieve grensoverschrijdende fiscale planningsconstructies in strijd is met verschillende in het EU-Grondrechtenhandvest opgenomen bepalingen. Het HvJ EU acht de bepalingen van de richtlijn voldoende duidelijk omschreven om te voldoen aan het legaliteitsvereiste van art. 49 Hv. De kennisgevingsplicht is verder niet in strijd met het beroepsgeheim voor zover het andere beroepsbeoefenaren dan advocaten betreft. Tot slot is de meldingsplicht evenmin in strijd met het recht op persoonlijke ontplooiing zoals dat in art. 7 Hv kan worden ingelezen.

CU (Assistance sociale – Discrimination indirecte), HvJ EU 29 juli 2024, gev. zaken C-112/22 en C-223/22

In Italië geldt dat derdelanders die langdurig ingezetene zijn in aanmerking komen voor een basisinkomen, op de voorwaarde dat zij tien jaar in Italië hebben verbleven, waarvan de laatste twee jaar ononderbroken. De nationale rechter heeft gevraagd of dit verenigbaar is met het Europees Sociaal Handvest en het gelijkheidsbeginsel. Het HvJ EU benadrukt dat het niet bevoegd is het ESH uit te leggen. Het overweegt dat de gestelde eis indirecte discriminatie jegens langdurig ingezeten derdelanders oplevert. Deze ongelijke behandeling is in strijd is met art. 11 lid 1 (d) van richtlijn 2003/109.

protectus, HvJ EU (GK) 29 juli 2024, zaak C-185/23

Een beveiligingsonderneming heeft een veiligheidscertificaat dat haar toegang geeft tot bepaalde (strikt) geheime informatie. Later wordt het certificaat ingetrokken, op basis van geheime informatie die niet wordt gedeeld. Het HvJ EU overweegt dat dergelijke intrekkingen normaliter niet binnen het toepassingsbereik van het Handvest vallen; dat is hier anders omdat het gaat om een door EU-recht bestreken veiligheidscertificaat. Art. 47 Hv verzet zich niet tegen het niet-meedelen van bepaalde vertrouwelijke informatie, maar alleen als een rechter heeft vastgesteld dat daarvoor dwingende redenen bestaan die zwaarder wegen dan het recht op een eerlijk proces en als voldoende procedurele waarborgen worden geboden.

FP e.a. (Procès par visioconférence), HvJ EU 4 juli 2024, zaak C-760/22

Een in het Verenigd Koninkrijk wonende beklaagde wil graag via een videoconferentie deelnemen aan de zittingen in een in Bulgarije tegen hem lopende strafzaak. Het HvJ EU overweegt dat richtlijn 2016/343 dat bij uitdrukkelijk verzoek van de beklaagde niet uitsluit, zolang de Handvest- en EVRM-rechten op een eerlijk proces maar gewaarborgd blijven. In lijn met de EHRM-rechtspraak betekent dit in ieder geval dat de betrokkene de procedure goed moet kunnen volgen, dat hij zonder technische belemmeringen moet kunnen worden gehoord en dat hij vertrouwelijk met zijn advocaat moet kunnen communiceren.

Bundesrepublik Deutschland (Effet d’une décision d’octroi du statut de réfugié), HvJ EU (GK) 18 juni 2024, zaak C-753/22

QY is een Syrische vluchteling die in 2018 in Griekenland als zodanig is erkend. Vervolgens heeft zij in Duitsland asiel aangevraagd. Zij kan niet terug naar Griekenland omdat zij daar ernstig risico zou lopen op onmenselijke of vernederende behandeling. Het asielverzoek in Duitsland wordt afgewezen maar verzoekster wordt wel subsidiaire bescherming verleend. In reactie op de prejudiciële vragen die de nationale rechter in verband met de hierop volgende procedure heeft gesteld, benadrukt het HvJ EU dat het Unierecht de lidstaten niet uitdrukkelijk verplicht beslissingen tot toekenning van de vluchtelingenstatus die door een andere lidstaat zijn genomen, automatisch te erkennen. Wel moet de lidstaat in dat geval een verzoek in het kader van een nieuwe asielprocedure voor internationale bescherming opnieuw individueel, volledig en naar de actuele stand van zaken onderzoeken. In het kader van dat onderzoek moet de lidstaat ten volle rekening houden met de beslissing van de andere lidstaat om de aanvrager internationale bescherming te verlenen en met de elementen die deze beslissing ondersteunen.

Generalstaatsanwaltschaft Hamm (Demande d’extradition d’un réfugié vers la Turquie), HvJ EU (GK) 18 juni 2024, zaak C-253/22

Een Koerdische vluchteling heeft in Italië de asielstatus verkregen vanwege een risico van vervolging vanwege zijn politieke overtuiging. Hij is daarna doorgereisd naar Duitsland. De Turkse autoriteiten hebben een uitleveringsverzoek aan Duitsland gericht omdat de vluchteling zou worden gezocht wegens doodslag. Het HvJ EU merkt op dat de aangezochte staat in dit soort gevallen het verleende asiel heel serieus moet nemen. Uitlevering mag alleen na informatieuitwisseling met de staat die de asielstatus heeft verleend en als vaststaat dat bij uitlevering het Handvest (in het bijzonder art. 18 en 19 lid 2 Hv) niet wordt geschonden.