L.B. t. Hongarije, EHRM 12 januari 2021, nr. 36345/16

Omdat klager een aanzienlijke achterstand heeft opgebouwd bij zijn belastingbetalingen heeft de Hongaarse belastingdienst zijn naam, adres, belastingnummer en het precieze bedrag van de betalingsachterstand op zijn website gezet; later is hij ook toegevoegd aan een lijst met ‘grote belastingontwijkers’. Hoewel het EHRM erkent dat het hier gaat om een aanzienlijke inbreuk op klagers informationele privacy, acht het het beleid van de belastingdienst redelijk met het oog op algemene economische belangen en de informatievoorziening aan derden. Ook gaat de mate van informatievoorziening volgens het EHRM niet verder dan noodzakelijk. Art. 8 EVRM is dan ook niet geschonden.

Mihail Mihăilescu t. Roemenië, EHRM 12 januari 2021, nr. 3795/15

Klager heeft een strafklacht ingediend tegen zijn ex-schoonmoeder, maar de openbare aanklager heeft geweigerd om de zaak voor de strafrechter te brengen wegens gebrek aan bewijs. Dit oordeel is in een strafrechtelijke voorprocedure door een onderzoeksrechter bevestigd, zonder dat de partijen zijn gehoord. Volgens klager is dit in strijd met art. 6 EVRM, zeker omdat het oordeel gevolgen zou kunnen hebben voor een civiele schadeclaim. Het EHRM oordeelt echter dat in de gegeven omstandigheden geen van de partijen op achterstand is komen te staan en dat de invloed op het civiele proces beperkt zal blijven. Geen schending art. 6 EVRM.

Ryser t. Zwitserland, EHRM 12 januari 2021, nr. 23040/13

Klager is om medische redenen ongeschikt bevonden voor militaire dienstplicht in Zwitserland. In 2010 is hem wel een verplichting opgelegd om een belasting te betalen wegens de uitzondering van de militaire dienstplicht. Het Hof merkt op dat het al eerder, in de zaak Glor t. Zwitserland , heeft geoordeeld dat deze belastingregeling discriminatoir is. Aangezien de onderhavige zaak vergelijkbaar is met deze eerdere kwestie, komt het ook nu tot de conclusie dat art. 8 jo. 14 EVRM is geschonden.

Svilengaćanin e.a. t. Servië, EHRM 12 januari 2021, nr. 50104/10 en 9 andere

Naar aanleiding van fouten bij het vaststellen van de salarissen van militairen zijn zo’n 21.000 schadeclaims ingediend. Bij de beoordeling daarvan is inconsistente rechtspraak ontstaan. In 2005 heeft de Hoge Raad een advies aan lagere rechters gegeven over de manier waarop ze met de zaken moesten omgaan. Die advisering werd voorafgegaan door een bijeenkomst tussen de Hoge Raad en het ministerie van defensie. Gelet op de aard van de bijeenkomst en de overige waarborgen voor onpartijdigheid is het Hof van oordeel dat de bijeenkomst niet heeft betekent dat de objectieve onpartijdigheid in de zin van art. 6 EVRM is geschonden.

Gheorghe-Florin Popescu t. Roemenië, EHRM 12 januari 2021, nr. 79671/13

Een journalist heeft in een serie van vijf blogposts scherp verwoorde kritiek geleverd op redacteur L.B. De laatste heeft een smaadprocedure gestart en heeft daarbij een schadevergoeding wegens reputatieschade ontvangen. Het EHRM oordeelt dat de nationale rechters daarbij ten onrechte alleen hebben gekeken naar de geleden reputatieschade, en niet naar andere criteria die zij volgens de EHRM-rechtspraak in hun oordeel hadden moeten betrekken, zoals de vraag of L.B. als een publiek figuur kon worden aangemerkt en de vraag naar het verspreidingsbereik van de blogposts. Daardoor is art. 10 EVRM geschonden.

Selahattin Demirtaş t. Turkije (nr. 2), EHRM (GK) 22 december 2020, nr. 14305/17

In 2016 is in Turkije een grondwetswijziging aangenomen waardoor de parlementaire immuniteit werd ontnomen aan een aantal oppositiepolitici. Gebruikmakend daarvan is oppositieleider Demirtas in voorlopige hechtenis genomen; hij zou uitspraken hebben gedaan die blijk gaven van banden met een gewapende terroristische groepering. De Grote Kamer oordeelt dat voor deze verdenking geen redelijke basis bestond en dat het voorarrest in strijd was met art. 5 EVRM. Bovendien ging het hier om een onvoorzienbare beperking van de uitingsvrijheid en een aantasting van de kern van het kiesrecht. Met het voorarrest heeft Turkije bovendien misbruik gemaakt van zijn beperkingsbevoegdheden (art. 18 EVRM).

AsDAC t. Moldavië, EHRM 8 december 2020, nr. 47384/08

Bij het slaan van herdenkingsmunten is gebruik gemaakt van een ontwerp waarvan het auteursrecht berustte bij L.C. en O.C.; zij hadden het beheer van hun rechten opgedragen aan AsDAC. Bij het gebruik van het ontwerp is geen expliciete toestemming gevraagd aan de makers of AsDAC en evenmin is een vergoeding betaald. Het EHRM is van oordeel dat in dit geval sprake is geweest van ontneming van eigendom waarvoor geen wettelijke grondslag bestond en die bovendien disproportioneel was. Strijd met art. 1 EP EVRM.

Béla Németh t. Hongarije, EHRM 17 december 2020, nr. 73303/14

Klager heeft bij een veiling een woning gekocht van iemand die niet aan zijn schulden kon voldoen. Vervolgens kon hij de woning echter niet in bezit nemen, omdat in de tussentijd een moratorium was gaan gelden waardoor schuldenaren niet uit hun huis konden worden gezet. Het Hof ziet in dit moratorium een gebruiksbeperking, maar acht dit gerechtvaardigd in de bijzondere omstandigheden van het geval. Geen schending art. 1 EP EVRM. Het moratorium raakte alleen privaatrechtelijke eigenaren, maar gelet op het verschil tussen privaatrechtelijke en publiekrechtelijke eigenaren ziet het Hof hierin geen schending van art. 14 EVRM.

Berkman t. Rusland, EHRM 1 december 2020, nr. 46712/15

Een aantal LGBTI-activisten had een bijeenkomst op een plein in St. Petersburg gepland om ‘Coming Out Day’ te memoreren. Zij werden daar belaagd en geïntimideerd door een grote groep tegendemonstranten. De politie greep pas in toen de confrontatie fysiek dreigde te worden. Het EHRM herinnert eraan dat de overheid verplicht is om demonstranten te beschermen tegen een ‘hostile audience’ om hun demonstratierecht effectief te waarborgen. Dit geldt nog in het bijzonder in gevallen als deze, waarbij de demonstrerende groep deel uitmaakt van een kwetsbare minderheid. Door het late en lakse ingrijpen is art. 11 jo. 14 EVRM geschonden.

Bostan t. Moldavië, EHRM 8 december 2020, nr. 52507/09

In een opslagruimte bij klagers woning heeft de politie een huiszoeking verricht, zonder huiszoekingsbevel, maar met toestemming van klagers schoonzoon. Volgens klager woonde de schoonzoon echter elders en had de doorzoeking niet mogen worden uitgevoerd. Het EHRM overweegt dat de opslagruimte als onderdeel van de woning kan worden aangemerkt. Dat de schoonzoon toestemming had gegeven acht het niet voldoende als waarborg tegen willekeurige bevoegdheidsuitoefening. Daarvoor is ook een deugdelijke rechterlijke toetsing achteraf vereist. Nu daarvoor in dit geval geen mogelijkheid bestond, is art. 8 EVRM volgens het Hof geschonden.