Feilazoo t. Malta, EHRM 11 maart 2021, nr. 6865/19

Een uit te zetten vreemdeling heeft een tijdlang in gevangenschap doorgebracht (zowel gevangenisstraf als uitzettingsdetentie) en is onder meer in een container gedetineerd geweest. Het EHRM oordeelt dat de gevangenisomstandigheden zo slecht waren dat art. 3 EVRM is geschonden. Daarbij spreekt het bijzondere zorg uit over een periode van zeven weken waarin de vreemdeling is vastgehouden op een afdeling waar nieuw binnengekomen vreemdelingen in coronaquarantaine werden gehouden. Het Hof stelt daarnaast schendingen vast van art. 5 lid 1 en art. 34 EVRM, dit laatste in verband met de slechte mogelijkheden tot contact met de advocaat.

Eminağaoğlu t. Turkije, EHRM 9 maart 2021, nr. 76521/12

Een openbaar aanklager is tuchtrechtelijk veroordeeld door de Turkse Hoge Raad voor de Rechtspraak na diverse kritische uitlatingen over het justitiële systeem. Er was geen beroep mogelijk tegen de veroordeling van een rechter, waardoor het EHRM art. 6 EVRM geschonden acht. Verder waren er weliswaar relevante redenen om een tuchtprocedure te starten vanwege de gedane uitingen, maar de procedurele waarborgen waren zo beperkt dat hierdoor art. 10 EVRM is geschonden. Tot slot acht het Hof het gebruik van bij een strafprocedure verkregen informatie uit telefoontaps in strijd met art. 8 EVRM.

Bilgen t. Turkije, EHRM 9 maart 2021, nr. 1571/07

Geschillen over de rechtspositie van rechters (bijvoorbeeld over beslissingen tot overplaatsing) moeten volgens het EHRM altijd voor beroep vatbaar zijn bij een onafhankelijke en onpartijdige rechter. Er is geen objectieve rechtvaardiging om ze uit te sluiten van het toepassingsbereik van art. 6 lid 1 EVRM op basis van de Vilho Eskelinen-criteria. Het onmogelijk maken van beroep bij de rechter bij verplichte overplaatsingsbeslissingen tast de wezenlijke kern van het recht op toegang tot de rechter aan en is daarmee in strijd met art. 6 lid 1 EVRM.

Belgische Staat (terugkeer ouder van een minderjarige), HvJ EU 11 maart 2021, zaak C-112/20

Bij het nemen van een terugkeerbesluit dat samenhangt met een inreisverbod zijn de lidstaten verplicht om terdege rekening te houden met het belang van het kind, ook als het terugkeerbesluit niet is gericht tegen een minderjarige, maar tegen de vader van deze minderjarige. Dit vloeit voort uit art. 24 Hv, gelezen in onderlinge samenhang met art. 7 Hv en art. 3 lid 1 van het VN-Kinderrechtenverdrag.

EHRM 14 december 2020 (Prot. 16), nr. P16-2020-001

De Hoge Raad van Slowakije heeft een adviesverzoek onder Protocol 16 EVRM gericht aan het EHRM over een kwestie rondom het recht op een eerlijk proces. Het bevoegde panel van het EHRM besluit (bij meerderheid) om dit verzoek niet in behandeling te nemen, nu het er niet van overtuigd is dat de Hoge Raad het advies van het Hof echt nodig heeft om het voorliggende geschil op nationaal niveau op een bevredigende manier te kunnen oplossen.

Tikhonov en Khasis t. Rusland, EHRM 16 februari 2021, nrs. 12074/12 en 16442/12

In een strafprocedure heeft een jurylid informatie over de zaak opgezocht op internet en die gedeeld met de andere juryleden. De jury heeft die informatie ook in de beraadslagingen betrokken. Het EHRM stelt vast dat de rechter de jury niet voldoende heeft geïnstrueerd over de toelaatbaarheid van het opzoeken van extra (online) informatie over de zaak. Ook heeft hij niet genoeg gedaan om mogelijke partijdigheid van de jury te onderzoeken en uit te sluiten. Daardoor is art. 6 lid 1 EVRM geschonden.

Stichting Landgoed Steenbergen e.a. t. Nederland, EHRM 16 februari 2021, nr. 19732/17

Een landgoedeigenaar en een aantal mensen die in de buurt van een motorcrossbaan woonden wilden opkomen tegen de verlening van een vergunning tot uitbreiding van de activiteiten op die motorcrossbaan. Hun beroep werd niet-ontvankelijk verklaard nu zij geen zienswijzen hadden ingediend naar aanleiding van een eerder op de website van de provincie gepubliceerde kennisgeving; die was aan hun aandacht ontsnapt. Het EHRM oordeelt dat het recht op toegang tot de rechter (art. 6 EVRM) daardoor niet is aangetast, nu het hier weliswaar ging om een elektronische, maar correcte en toegankelijke wijze van bekendmaking.

Slovak Telekom, HvJ EU 25 februari 2021, zaak C-857/19

Het ne bis in idem-beginsel is een grondbeginsel van Unierecht dat ook in kartelrechtelijke boeteprocedures in acht moet worden genomen. In het onderhavige geval is het beginsel echter niet van toepassing, omdat twee op nationaal niveau en op EU-niveau ingeleide kartelprocedures tegen hetzelfde bedrijf een iets andere mededingingsverstorende gedraging betreffen.

Hanan t. Duitsland, EHRM (GK) 16 februari 2021, nr. 4871/16

In 2009 zijn in Kunduz burgerdoden gevallen bij een luchtaanval op twee brandstoftankers die door opstandelingen waren gekaapt. Duitsland was op dat moment verantwoordelijk voor de troepen in Kunduz en heeft onderzoek uitgevoerd naar de situatie. Daarbij is geconcludeerd dat kolonel K., die opdracht gaf tot de luchtaanval, niet wist dat er burgers aanwezig waren. Het EHRM neemt aan dat Duitsland op grond van art. 1 EVRM rechtsmacht had om het onderzoek uit te voeren. Het onderzoek zelf is voldoende zorgvuldig en effectief geweest, zodat de procedurele verplichtingen onder art. 2 EVRM niet zijn geschonden.

Gawlik t. Liechtenstein, EHRM 16 februari 2021, nr. 23922/19

Een medisch specialist verdenkt een collega van het welbewust toedienen van hoge doses morfine aan patiënten met het doel om actieve euthanasie te plegen. Hij doet daarvan aangifte bij de politie, maar na onderzoek blijkt dat de collega zorgvuldig heeft gehandeld. De specialist wordt daarop ontslagen wegens schending van de reputatie van en het vertrouwen in het ziekenhuis. Het Hof beoordeelt de kwestie op basis van zijn criteria voor klokkenluiden en besluit dat het ontslag niet in strijd was met art. 10 EVRM.