Bartolo Parnis e.a. t. Malta, EHRM 7 oktober 2021, nrs. 49378/18 en 3 andere

De huurders van een aantal appartementen zijn na afloop van een 35-jarige huurtermijn in de appartementen blijven wonen. Door wetgeving werd deze situatie aanvankelijk gelegaliseerd. De appartementseigenaren hebben hierover geprocedeerd. Vanwege een schending van het eigendomsrecht zijn zij in het gelijk gesteld en hebben ze compensatie gekregen. Het EHRM acht dit echter een ontoereikend rechtsherstel, nu de huurders nog steeds in de appartementen wonen. Alleen door uitzetting te bevelen had een effectieve remedie geboden kunnen worden in de zin van art. 1 EP en 13 EVRM.

Demokrat Parti t. Turkije, EHRM 7 september 2021, nr. 8372/10

Een politieke partij heeft in 2006 geen subsidie gekregen omdat de bepaling waarop die subsidie was gebaseerd werd ingetrokken. Volgens de partij hebben andere politieke partijen hun subsidie wel behouden. Het EHRM oordeelt na een gevalsvergelijking echter dat zij onder een andere regeling vielen doordat ze meer stemmen en zetels hadden behaald bij de laatste parlementsverkiezingen. Daardoor is er sprake van een ongelijke behandeling van onvergelijkbare gevallen. De klacht is dan ook kennelijk ongegrond.

Djordević t. Frankrijk, EHRM 16 september 2021 (ontv.besl.), nr. 15572/17

Bij zijn veroordeling voor het leiden van een criminele organisatie is een van de twee huizen van klager in beslag genomen als bijkomende straf. Het EHRM wijst erop dat dit in Europa steeds gebruikelijker is als mogelijkheid om georganiseerde criminaliteit te bestrijden. Bij de inbeslagname kan het daarbij ook gaan om zaken die niet direct verband houden met het feit waarvoor iemand is veroordeeld. Nu in deze zaak bovendien een goede nationale proportionaliteitsbeoordeling is uitgevoerd, verklaart het Hof de klachten over schending van het eigendomsrecht en recht op respect voor de woning kennelijk ongegrond.

Łysak t. Polen, EHRM 7 oktober 2021, nr. 1631/16

Bij een groothandel in merkkleding is wegens verdenking van handel in namaak een deel van de handelswaar in beslag genomen. Het strafrechtelijk onderzoek heeft daarna ruim zes jaar geduurd zonder direct resultaat, terwijl de handelswaar nog steeds niet aan de eigenaar is teruggegeven. Het EHRM oordeelt dat de inbeslagname aanvankelijk redelijk was vanuit bewijsperspectief, maar dat er voor het voortduren ervan geen voldoende rechtvaardiging bestaat. Daardoor is het eigendomsrecht van art. 1 EP EVRM geschonden.

Prokurator Generalny zastępowany przez Prokuraturę Krajową, HvJ EU 6 oktober 2021, zaak C-487/19

W.Ż. is een rechter die in 2018 tegen zijn wens is overgeplaatst naar een andere rechterlijke afdeling. Op nationaal niveau is geoordeeld dat hij daar geen bezwaar tegen mocht maken. Het HvJ benadrukt dat ook onvrijwillige overplaatsingsbeslissingen in strijd kunnen komen met het onafhankelijkheidsvereiste en aan hoge eisen van zorgvuldigheid moeten voldoen. De nationale rechter moet in het licht van de door het HvJ eerder geformuleerde vereisten beoordelen of de rechter die oordeelde dat geen bezwaar kon worden ingesteld zelf wel voldoende onafhankelijk is en bij wet is ingesteld.

Prokuratura Rejonowa Łódź-Bałuty, HvJ EU 6 oktober 2021, zaak C-338/20

Aan de Poolse D.P. is in Nederland een verkeersboete opgelegd, die hem is betekend zonder dat was voorzien in een Poolse vertaling. Een Poolse rechter twijfelt daarom over de vraag of hij het tenuitvoerleggingsverzoek van de CJIB mag honoreren. Het HvJ oordeelt dat tenuitvoerlegging mag worden geweigerd wanneer de beslissing aan de geadresseerde is betekend zonder vertaling van de elementen die voor hem essentieel zijn de ingebrachte beschuldiging te begrijpen en zijn rechten van verdediging ten volle uit te oefenen, en hem niet de mogelijkheid is geboden om op verzoek een vertaling te verkrijgen.

Syytäjä, HvJ EU 6 oktober 2021, zaak C-35/20

Aangezien elke Unieburger houder is van een identiteitskaart of een paspoort en van dit document moet voorzien zijn wanneer hij zich naar een andere lidstaat begeeft, is de bij een nationale regeling opgelegde verplichting om voorzien te zijn van dat document bij terugkeer naar de lidstaat van herkomst bezwarend noch hinderlijk. Volgens het HvJ levert een identificatieplicht dan ook geen ontmoediging op van het recht van vrij verkeer. Wordt bij niet-naleving een geldboete opgelegd van zo’n 20% van het maandelijkse netto-inkomen, dan is die sanctie echter onevenredig hoog, in strijd met art. 49 lid 3 Hv.

Zambrano t. Frankrijk, EHRM 21 september 2021 (ontv.besl.), nr. 41994/21

In verband met de Covid-19-pandemie is in Frankrijk een ‘gezondheidspas’ ingevoerd om toegang te kunnen krijgen voor tal van diensten en evenementen, zoals bezoek van horeca, reizen in het OV en toegang tot ziekenhuizen. Zambrano heeft opgeroepen om hierover massaal klachten bij het EHRM in te dienen, wat inmiddels heeft geleid tot 21.000 verzoekschriften. Het Hof verklaart dat die niet aan de eisen van Regel 47 van het Reglement van het Hof voldoen. Daarnaast zijn de eigen klachten van Zambrano niet-ontvankelijk wegens misbruik van procesrecht en het niet-uitputten van de nationale rechtsmiddelen.

Zoletic e.a. t. Azerbeidzjan, EHRM 7 oktober 2021, nr. 20116/12

In de periode 2007-2009 zijn verschillende bouwvakkers gerekruteerd in Bosnië Herzegovina om te gaan werken voor een bouwbedrijf in Azerbeidzjan. De bouwvakkers stellen dat ze daarbij zijn uitgebuit en dwangarbeid hebben moeten verrichten. Zij hebben hun eigen stellingen voor het EHRM niet uitgebreid toegelicht, maar het Hof ziet voldoende onderbouwing voor de juistheid daarvan in beschikbare internationale en NGO-rapporten. Art. 4 lid 2 is dan ook van toepassing. Nu de autoriteiten weet konden hebben van de situatie van uitbuiting, maar geen enkel onderzoek hebben verricht, zijn de procedurele positieve verplichtingen die voortvloeien uit deze bepaling geschonden.

Abdi t. Denemarken, EHRM 14 september 2021, nr. 41643/19

Abdi is in 1997, toen hij vier jaar oud was, vanuit Somalië naar Denemarken gekomen. In 2017 werd besloten hem uit te zetten naar Somalië na veroordeling vanwege onder meer verboden wapenbezit. Het EHRM overweegt dat hieraan een zorgvuldig nationaal besluitvormingsproces ten grondslag lag, maar dat daarin toch te weinig gewicht is gehecht aan het feit dat Abdi al twintig jaar in Denemarken woonde en daar sterke banden heeft opgebouwd. De uitzetting is daardoor toch in strijd met art. 8 EVRM.