Iacob-Ridzi t. Roemenië, EHRM 9 november 2021 (ontv.besl.), nr. 41564/15

Klaagster, in de relevante periode Minister voor Jeugd en Sport, wordt voor onder andere misbruik van ambt veroordeeld. Het EHRM ziet geen schending van het recht op een eerlijk proces in het gegeven dat zij bepaalde belastende getuigen niet heeft kunnen ondervragen, in verband met het overig bewijs en de compenserende factoren die door nationale gerechten zijn toegepast.

Koch Personaldienstleistungen GmbH, HvJ EU 13 januari 2022, zaak C-514/20

Een Duitse cao-bepaling kent een specifieke berekeningsmethode voor vergoeding van overwerkuren. De uren die overeenkomen met de door de werknemer opgenomen jaarlijkse vakantie worden daarbij niet als gewerkte uren meegeteld om te bepalen of de drempel voor het krijgen van een overwerktoeslag is bereikt. Het HvJ EU oordeelt dat deze berekeningswijze niet in overeenstemming is met art. 7 lid 1 van richtlijn 2003/88, gelezen in het licht van art. 31 lid 2 Hv.

Krayeva t. Oekraïne, EHRM 13 januari 2022, nr. 72858/13

Een administratief medewerkster in Oekraïne heeft per abuis een verkeerd bedrag opgenomen in een belastingverklaring voor geïmporteerde goederen met een waarde van EUR 48.661. Meteen toen ze dit ontdekte heeft ze geprobeerd dit recht te zetten. De douane accepteerde dat niet en uiteindelijk kreeg ze, vanwege schending van de aangifteregels, een boete opgelegd ter hoogte van de waarde van de goederen. Het EHRM betwijfelt of in dit geval de vereiste opzet aantoonbaar was, maar acht vooral problematisch dat geen matiging van de boete in het licht van het proportionaliteitsvereiste mogelijk was. Strijd met art. 1 EP EVRM.

Lee t. Verenigd Koninkrijk, EHRM 7 december 2021 (ontv.besl.), nr. 18860/19

Gareth Lee heeft in 2014 een taart besteld bij een bakker, waarop hij het logo van zijn organisatie ‘QueerSpace’ wilde laten afdrukken, en de tekst ‘Support Gay Marriage’. Om religieuze redenen weigerde de bakker de opdracht uit te voeren. Lee heeft geprocedeerd over ongelijke behandeling en schending van het consumentenrecht, maar is in het ongelijk gesteld. Het EHRM verklaart de zaak niet-ontvankelijk omdat Lee voor de nationale rechter onvoldoende concreet en specifiek beroep heeft gedaan op de relevante EVRM-rechten. Daardoor heeft hij de nationale rechtsmiddelen in feite niet uitgeput, in strijd met art. 35 lid 1 en 4 EVRM.

MARCAS MC, HvJ EU 13 januari 2022, zaak C-363/20

In een Hongaarse procedure over fiscale delicten op het terrein van vennootschapsbelasting zijn prejudiciële vragen gesteld over de uitleg van art. 47 en 54 Hv. Het HvJ verklaart zich onbevoegd om deze vragen te beantwoorden. Reden daarvoor is dat weliswaar sprake is van harmonisatie op het terrein van btw, maar niet op het terrein van vennootschapsbelasting. Die belasting maakt immers geen deel uit van het stelsel van eigen middelen van de Unie. Van het ten uitvoer brengen van EU-recht in de zin van art. 51 lid 1 Hv is in deze zaak dan ook geen sprake.

Tabak t. Kroatië, EHRM 13 januari 2022, nr. 24315/13

Na een verkeersongeval is Tabak arbeidsongeschikt geraakt. Daarop heeft hij geprocedeerd tegen een verzekeringsmaatschappij om een schadevergoeding te krijgen. Rechtbankexpert V.B. voorzag de rechtbank van een deskundigenrapport, waarin zij de causaliteit tussen de arbeidsongeschiktheid en het verkeersongeval in twijfel trok. In hoger beroep heeft Tabak de neutraliteit van V.B. betwist omdat zij eerder als arts bij de verzekeringsmaatschappij werkte. Het EHRM oordeelt dat Tabak dit eerder aan de orde had kunnen stellen. De hogerberoepsrechter kan dan ook niet worden verweten dat hij dit punt niet inhoudelijk heeft behandeld. Dit levert geen strijd op met art. 6 EVRM.

Freitas Rangel t. Portugal, EHRM 11 januari 2022, nr. 78873/13

Een bekende Portugese journalist heeft in 2010 een verklaring in het parlement en de media afgelegd waarin hij zich kritisch uitsprak over de banden tussen bepaalde rechters, openbare aanklagers en journalisten. Daardoor kon volgens hem vertrouwelijke informatie over strafprocedures te gemakkelijk in de media terechtkomen. Naar aanleiding van aanklachten van de beroepsorganisaties voor rechters en aanklagers is hij veroordeeld tot schadevergoedingen van 25.000 euro. Het Hof acht dat disproportioneel. In dit debat over een onderwerp van algemeen belang had de uitingsvrijheid zwaarder moeten wegen dan de bescherming van de reputatie van publieke instituties. Schending art. 10 EVRM.

Hashemi t. Azerbeidzjan, EHRM 13 januari 2022, nrs. 1480/16 e.a.

In de jaren ’00 zijn acht Afghaanse en Pakistaanse staatsburgers naar Azerbeidzjan gevlucht. Hun later daar geboren kinderen werd – ongeacht de gelding van het ius-soli-beginsel – de Azerbeidzjaanse nationaliteit ontzegd, omdat de ouders geen Azerbeidzjaans staatsburgerschap hadden. Het EHRM acht de wetgeving op dit punt onduidelijk, maar oordeelt dat die wel tendeert naar erkenning van het ius-soli-beginsel. Hoe dan ook is de wetgeving willekeurig toegepast, in strijd met art. 8 EVRM.

Yefimov en Youth Human Rights Group t. Rusland, EHRM 7 december 2021, nrs. 12385/15 en 51619/15

De oprichter van een liefdadigheidsorganisatie heeft op de website daarvan een stukje geschreven waarin hij kritiek uit op de Russisch Orthodoxe Kerk. Hij is daarvoor strafrechtelijk vervolgd, op een terroristenlijst geplaatst en bedreigd met plaatsing in een psychiatrische inrichting. De organisatie is in verband daarmee ontbonden. Het EHRM wijst op het intimiderende effect van dit soort maatregelen op maatschappelijke waakhonden en op het ontbreken van iedere rechtvaardiging. De ontbinding van de organisatie was disproportioneel en berustte bovendien op een onvoorzienbare lezing van de wetgeving. Strijd met art. 10 en 11 EVRM.

Yakut Republican Trade-Union Federation t. Rusland, EHRM 7 december 2021, nr. 29582/09

In 2006 is in een Russische gevangenis een vakbond voor gevangenen opgericht, tegen een daarop geldend verbod in. Deze vakbond heeft ook aansluiting gevonden bij een vakbondsfederatie. Deze federatie is vervolgens verplicht om de vakbond het lidmaatschap weer te ontzeggen. Het EHRM wijst erop dat werk in gevangenissen van bijzondere aard is. Bovendien is er nauwelijks Europese eenduidigheid over de vraag of gevangenen vakbonden mogen oprichten. Hoewel het Hof niet uitsluit dat dit in de toekomst anders wordt, acht het de verplichting om de vakbond niet als federatielid toe te laten nu niet in strijd met art. 11 EVRM.