C. t. Roemenië, EHRM 30 augustus 2022, nr. 47358/20

C. werkte als schoonmaakster voor een spoorwegonderneming. Zij is daar slachtoffer geworden van seksueel grensoverschrijdend gedrag door de manager van een station, C.P. Deze is weliswaar gedwongen om zijn excuses aan te bieden, maar vervolgens werd C. verplicht om haar werkzaamheden op het station te beëindigen. Het EHRM oordeelt dat zowel de spoorwegonderneming als de openbaar aanklager tekort zijn geschoten in het doen van effectief onderzoek naar de situatie, in strijd met art. 8 EVRM. Daarnaast was sprake van secundaire victimisatie in de rechterlijke uitspraken over de materie.

Gaši e.a. t. Servië, EHRM 6 september 2022, nr. 24738/19

Verschillende Servische journalisten en activisten zijn slachtoffer geworden van een smaadcampagne waarin zij onder meer werden uitgemaakt voor verraders en extremisten. Het EHRM benadrukt het belang van een veilige omgeving voor journalisten om hun werk te kunnen doen. Tegelijkertijd wijst het erop dat jegens de journalisten geen geweld is gebruikt en dat ze verschillende rechtsmiddelen – anders dan formele strafvervolging van de auteurs van de smaadcampagne – onbenut hebben gelaten. Gelet daarop kan de staat niet worden verweten dat te weinig is gedaan om de uitingsvrijheid te beschermen. Geen strijd met art. 10 EVRM.

Drelon t. Frankrijk, EHRM 8 september 2022, nr. 3153/16

Drelon werd in 2004 gescreend omdat hij bloeddonor wilde worden. Hij wilde daarbij geen antwoord geven op de vraag of hij wel eens seks had gehad met andere mannen. In het computersysteem werd dit geregistreerd als een ‘ja’, waardoor een contra-indicatie aanwezig was en hij als bloeddonor werd geweigerd. Op grond van hetzelfde computercriterium gebeurde dit ook in 2006 en 2016. Het EHRM acht de contra-indicatie niet onredelijk, maar de registratiewijze is te weinig precies, terwijl er wel indicaties uit blijken over klagers seksueel gedrag. Ook gelet op de lange bewaartermijn oordeelt het dat art. 8 EVRM is geschonden.

Ibragimova t. Rusland, EHRM 30 augustus 2022, nr. 68537/13

In 2012 hield Ibragimova een eenpersoonsdemonstratie in Moermansk uit protest tegen de veroordeling van vijf leden van de punkgroep Pussy Riot. Daarbij droeg zij – net als de leden van Pussy Riot – een felgroene bivakmuts die alleen haar ogen liet zien. Later werd zij veroordeeld tot een boete omdat het dragen van gezichtsbedekking tijdens een demonstratie is verboden. Het EHRM oordeelt dat daarbij te weinig rekening is gehouden met de expressieve aard van de bivakmuts, de vreedzame aard van de protestactie en het feit dat Ibragimova gemakkelijk kon worden geïdentificeerd. De boete was daarom in strijd met art. 11 EVRM.

J.I. t. Kroatië, EHRM 8 september 2022, nr. 35898/16

J.I. is ernstig misbruikt door haar vader. Hoewel ze na diens veroordeling haar identiteit heeft veranderd, heeft hij haar tijdens een proefverlof opgezocht en bedreigd. Het EHRM oordeelt dat klaagster zich door haar Roma-afkomst en jonge leeftijd in een uiterst kwetsbare positie bevond. De bedreigingen zullen daardoor grote angst hebben opgeleverd en vallen binnen het bereik van art. 3 EVRM. De politie heeft naar aanleiding van ingediende klachten geen afdoende onderzoek ingesteld, terwijl ze daartoe volgens nationaal recht wel verplicht waren. Daardoor is art. 3 EVRM geschonden. De klachten over victimisatie, intimidatie en discriminatie onderzoekt het Hof niet.

Jansons t. Letland, EHRM 8 september 2022, nr. 1434/14

Jansons huurde een appartement in Riga in een gebouw dat in 2011 werd gekocht door een nieuwe, commerciële eigenaar. Jansons’ huurovereenkomst werd daarop niet verlengd, maar Jansons betwistte de rechtmatigheid hiervan en bleef in het appartement wonen. Daarop heeft de nieuwe eigenaar eigenmachtig, zonder uitzettingsbevel, diverse stappen genomen om hem te dwingen om het appartement te verlaten. Volgens het EHRM hebben daarbij zowel de politie als de deurwaarder in strijd met het nationale recht en het willekeurverbod assistentie verleend, waardoor het recht op respect voor de woning (art. 8 EVRM) is geschonden.

Korporativna Targovska Banka AD t. Bulgarije, EHRM 30 augustus 2022, nrs. 46564/15 en 68140/16

In 2014 is de licentie ingetrokken van een Bulgaarse bank en is de bank geliquideerd. De bank en zijn aandeelhouders hebben geen mogelijkheden gehad om in rechte op te komen tegen de intrekking en hebben maar beperkt aan de insolventieprocedure kunnen deelnemen. Het EHRM acht dat in strijd met de procedurele rechten en het eigendomsrecht (art. 6 lid 1, art. 1 EP EVRM). Op grond van art. 46 EVRM roept het Hof Bulgarije op om de procedurele problemen op te lossen en de zaak te herbeoordelen, al benadrukt het dat dat niet hoeft te leiden tot een andere materiële uitkomst.

Korshunova t. Rusland, EHRM 6 september 2022, nr. 46147/19

De echtgenote van een verdachte in een strafzaak heeft een flat doorverkocht aan Korshunova. Vervolgens besloten de autoriteiten beslag op de flat te leggen en die – na veroordeling van de verdachte – te verkopen. Het EHRM stelt vast dat Korshunova te goeder trouw was en bovendien naar nationaal recht geen mogelijkheden had om de betrouwbaarheid van de verkoper en de rechtmatigheid van de verkoop te controleren. Daarnaast zijn de autoriteiten onzorgvuldig te werk gegaan bij het nemen van de verschillende beslissingen over het beslag en de verkoop van de flat, in strijd met art. 1 EP EVRM.

Makarashvili e.a. t. Georgië, EHRM 30 augustus 2022, nrs. 23158/20, 31365/20 en 32525/20

In 2019 hebben verschillende protesten plaatsgevonden voor de Georgische parlementsgebouwen in verband met voorgenomen herzieningen van het kiesstelsel. Daarbij heeft ook een blokkade van het parlement plaatsgevonden. De demonstraties zijn niet beëindigd, maar achteraf zijn onder meer twee organisatoren en een deelnemer veroordeeld tot enkele dagen administratieve gevangenisstraf. Het EHRM verduidelijkt zijn rechtspraak rondom blokkades en benadrukt het belang van het ongestoord functioneren van het parlement. Het oordeelt dat de veroordeling van de organisatoren niet onredelijk was in het licht van het door art. 11 EVRM beschermde demonstratierecht. De veroordeling van de deelnemers was dat wel.

P.C. t. Ierland, EHRM 1 september 2022, nr. 26922/19

Een Ierse gepensioneerde man is veroordeeld tot 15 jaar gevangenisstraf voor zedenmisdrijven. In lijn met de socialezekerheidswetgeving wordt daarom zijn pensioen ingehouden. Volgens de man is dit discriminerend. Het Hof acht (indirect) leeftijdsonderscheid niet voldoende aangetoond, gelet op de algemene werking van de wet. Het geclaimde onderscheid naar inkomstenbron wordt niet gedekt door art. 14 EVRM. Verder is er geen vergelijkbaarheid met gedwongen gedetineerde psychiatrische patiënten of mensen in voorarrest, waarvoor de regeling niet geldt. Van een schending van het discriminatieverbod in strijd met art. 14 jo. art. 1 EP  is dan ook geen sprake.