Kurkut e.a. t. Turkije, EHRM 25 juni 2024, nrs. 58901/19 en 6 andere

Zeven mensen hebben succesvol examens afgelegd voor uiteenlopende ambtelijke functies, maar werden na een achtergrondcheck door de veiligheidsdiensten toch niet benoemd. Zij konden daarover bestuursrechtelijk procederen, maar kregen zelf geen informatie over de feitelijke grondslag van de weigering tot benoeming. Het EHRM overweegt dat dit informatiegebrek problematisch is, zeker nu de rechtbanken niet hebben onderzocht of de informatie inderdaad vertrouwelijk was en of deze correct en betrouwbaar was. Dit levert een schending op van art. 6 lid 1 EVRM.

Morabito e.a. t. Italië, EHRM 28 mei 2024 (ontv.besl.), nrs. 32829/19 en 45 andere

Een groep medisch specialisten heeft door omzettingsproblemen bij een Europese richtlijn ten onrechte geen vergoeding ontvangen voor tijdens hun opleiding gewerkte uren. Dat is later gecompenseerd, maar het bedrag dat ze ontvingen was nog altijd veel lager dan dat voor specialisten die op dat moment in opleiding waren. Het EHRM erkent dit, maar wijst er ook op dat zij veel meer uren moeten werken. Bovendien is in het compensatiebedrag al rekening gehouden met gewijzigde kosten van levensonderhoud en rente. De klacht over art. 1 EP EVRM en art. 14 EVRM is dan ook niet-ontvankelijk wegens kennelijke ongegrondheid.

Oekraïne t. Rusland (inzake de Krim), EHRM (GK) 25 juni 2024, nrs. 20958/14 en 38334/18

Deze zaak betreft twee statenklachten van Oekraïne tegen Rusland na de bezetting van de Krim. Het Hof overweegt dat Rusland na annexatie het eigen, Russische recht is gaan toepassen. Volgens het internationale humanitaire recht is dit onacceptabel. Daardoor is vrijwel alle gezagsuitoefening door Rusland op de Krim ook onwettig naar EVRM-begrippen, variërend van het sluiten van televisieomroepen tot onteigeningen. Op basis van vele internationale rapporten stelt het Hof tal van officieel getolereerde administratieve praktijken vast die in strijd zijn met het EVRM. In het bijzonder doet het dit voor de structurele onderdrukking van iedere vorm van politieke oppositie.

Spisak t. Tsjechië, EHRM 20 juni 2024, nr. 13968/22

Een minderjarige man wordt verdacht van ernstige strafbare feiten. Hij wordt in voorarrest genomen vanwege recidiverisico. Hij klaagt bij het EHRM over het feit dat de voorarresttermijn in Tsjechië zes maanden bedraagt voor minderjarigen, terwijl bij volwassenen de noodzaak van voorarrest iedere drie maanden wordt herzien. Het EHRM stelt vast dat dit een duidelijk leeftijdsonderscheid oplevert ten nadele van minderjarigen, terwijl zij juist extra moeten worden beschermd. Een redelijke rechtvaardiging is voor het onderscheid niet aangevoerd, zodat het Hof het in strijd acht met art. 5 jo. 14 EVRM.

Suprun e.a. t. Rusland, EHRM 18 juni 2024, nr. 58029/12

Vijf onderzoekers die de geschiedenis van Sovjetrepressie bestuderen en enkele anderen hebben geprobeerd toegang te krijgen tot Sovjetarchieven. In alle gevallen is de toegang geweigerd. Gelet op het belang van historische waarheidsvinding besluit het Hof dat het recht op toegang tot overheidsinformatie ook geldt voor onderzoekers. In dit geval ging het om archiefinformatie over mensen die allang zijn overleden. De belangen van nazaten zijn bovendien weinig zwaarwegend. Om die reden stelt het Hof vast dat door de weigering art. 10 EVRM is geschonden.

Vlaisavljevikj t. Noord-Macedonië, EHRM 25 juni 2024, nr. 23215/21

In Noord-Macedonië moeten energiebedrijven in bepaalde gevallen een energieheffing innen van kleingebruikers. Vlaisavljevikj heeft hiervoor verschillende keren een factuur en een betalingsbevel ontvangen van bedrijf B., maar hij had geen leveringscontract met dit bedrijf of met diens rechtsvoorganger C. Hij klaagt dan ook over het bewaren en gebruiken van zijn persoonsgegevens (naam, adres) door bedrijf B. Het Hof constateert dat de persoonsgegevens in dit geval niet gebruikt kunnen zijn voor het doel van rechtmatige inning van de heffing. De nationale rechters hebben dit ten onrechte niet in hun beoordeling betrokken. Art. 8 EVRM is dan ook geschonden. 

Z t. Tsjechië, EHRM 20 juni 2024, nr. 37782/21

Z is in 2008 aangerand door een docent-priester bij een theologische faculteit. De kerkelijke autoriteiten hebben de priester gedwongen tot aftreden en de politie heeft een onderzoek ingesteld. Omdat klaagster niet heel uitdrukkelijk haar voorafgaande instemming met de seksuele handelingen heeft onthouden, is de priester niet strafrechtelijk vervolgd. Het EHRM acht deze voorwaarde niet in overeenstemming met wat bekend is over misbruik van kwetsbaarheid en machtspositie. De wetgeving is sindsdien veranderd, maar in 2008/2009 was de bescherming van slachtoffers daarmee nog onvoldoende, terwijl die ook toen wel had moeten worden geboden. Art. 3 en 8 EVRM zijn dan ook geschonden.