Marina t. Roemenië, EHRM 26 mei 2020, nr. 50469/14

Tijdens een radioprogramma werd een voor klager beledigende brief voorgelezen, die achteraf bovendien onjuiste informatie bleek te bevatten. Klagers verzoek om schadevergoeding was niet succesvol, onder meer omdat geen sprake zou zijn geweest van onrechtmatig handelen. Volgens het Hof heeft de nationale rechter de zaak onjuist beoordeeld; hij heeft onder meer onvoldoende rekening gehouden met het feit dat klager geen publiek persoon was en de aantasting van klagers goede naam aanzienlijk was. Schending art. 8 EVRM. Een klacht over rechterlijke partijdigheid wijst het Hof af, omdat die feitelijk ging om de beoordeling van een andere zaak door dezelfde rechter.

Paixão Moreira Sá Fernandes t. Portugal, EHRM 25 februari 2020, nr. 78108/14

Klager heeft een gesprek opgenomen waaruit bleek dat een zakenman een gemeenteraadslid probeerde om te kopen. Op aanklacht van de zakenman is klager vervolgens strafrechtelijk vervolgd en veroordeeld tot betaling van een geldboete, omdat het opnemen onrechtmatig was. Het Hof oordeelt dat klager in de nationale procedure onvoldoende zijn standpunt naar voren heeft kunnen brengen. Daarnaast was de motivering voor de veroordeling onvoldoende draagkrachtig en waren de rechters niet helemaal objectief onpartijdig vanwege kritische uitlatingen die zij in de pers hadden gedaan. Schending art. 6 EVRM.

Alexandru Marian Iancu t. Roemenië, EHRM 4 februari 2020, nr. 60858/15, ECLI:CE:ECHR:2020:0204JUD006085815

Een rechter die betrokken is geweest bij de beoordeling van twee afzonderlijke strafzaken over eenzelfde feitencomplex en met dezelfde verdachte (namelijk klager) heeft zich zonder succes geprobeerd te verschonen. Het EHRM overweegt dat er in de zaak geen omstandigheden waren die objectieve twijfel aan de onpartijdigheid van de rechter konden rechtvaardigen en concludeert dat art. 6 lid 1 EVRM niet is geschonden.

Ali Riza e.a. t. Turkije, EHRM 28 januari 2020, nrs. 30226/10 e.a., ECLI:CE:ECHR:2020:0128JUD003022610

In Turkije is sprake van verplichte arbitrage in geschillen rondom voetbalkwesties, zoals matchfixing of contractbreuk. Vanwege het verplichte karakter moet het bevoegde Arbitragecomité aan alle eisen van art. 6 EVRM voldoen. Volgens het Hof zijn de onafhankelijkheid en objectieve onpartijdigheid niet voldoende gegarandeerd door de wijze van benoeming van de arbiters en door de aanzienlijke invloed die de directie van de Turkse voetbalfederatie over het Arbitragecomité uitoefent. Het Hof adviseert onder art. 46 EVRM om een aantal structurele en operationele wijzigingen in het voetbalarbitragesysteem aan te brengen.

Europees Hof voor de Rechten van de Mens 28 november 2019, nr. 1230/17, ECLI:CE:ECHR:2019:1128JUD000123017 (Nußberger (President), Kucsko-Stadlmayer, Yudkivska, Grozev, Mits, Hüseynov, Chanturia)

In Bulgarije is een militaire rechtbank bevoegd om te oordelen in strafzaken waarin meerdere verdachten betrokken zijn, ook wanneer maar één van de verdachten militair is. Hiervoor moeten dwingende redenen bestaan, in lijn met de groeiende internationale trend om strafzaken te onttrekken aan de jurisdictie van militaire rechtbanken als het gaat om de berechting van burgers. Nu dergelijke redenen hier niet zijn aangetoond is art. 6 EVRM geschonden.