Sudita Keita t. Hongarije, EHRM 12 mei 2020, nr. 42321/15

Klager, Somalisch-Nigeriaans van afkomst, is in 2002 in Hongarije gearriveerd. Zijn asielverzoek werd afgewezen, maar hij kon niet worden teruggestuurd naar Somalië vanwege de burgeroorlog daar; Nigeria weigerde zijn nationaliteit te erkennen. Sindsdien heeft hij vrijwel onafgebroken zonder erkende verblijfsstatus in Hongarije verbleven, waardoor hij geen toegang had tot basale voorzieningen. Pas in 2017 werd hij als stateloos geregistreerd en kreeg hij deze toegang wel. Het Hof ziet in de gang van zaken een schending van het door artikel 8 EVRM beschermde recht op respect voor het privéleven van klager.

Rodina t. Letland, EHRM 14 mei 2020, nrs. 48534/10 en 19532/15

In een krant en tijdens een televisie-uitzending is uitvoerig gerapporteerd over een familiekwestie waarbij klaagster betrokken was. Klaagster had geen toestemming gegeven voor de publicaties en had uitdrukkelijk bezwaar gemaakt tegen het vermelden van haar naam en foto. Volgens het Hof betroffen de publicaties een pure privékwestie en was klaagster geen publiek persoon. Daarnaast hebben de journalisten zich niet gedragen conform de regels voor verantwoordelijke journalistiek. De nationale rechters hebben volgens het Hof in strijd met artikel 8 EVRM de reputatie en het privéleven van klaagster onvoldoende beschermd door de journalisten in de aangespannen rechtszaken in het gelijk te stellen.

Uzbyakov t. Rusland, EHRM 5 mei 2020, nr. 71160/13

Klager heeft 17 jaar lang samengewoond met O.M.; zij hebben vijf kinderen, maar klager heeft die nooit erkend. Nadat O.M. tijdens klagers afwezigheid is overleden zijn de kinderen in een instelling geplaatst; het jongste kind is geadopteerd. Pogingen van klager om het gezag over zijn jongste kind terug te krijgen zijn mislukt. Het Hof overweegt dat de autoriteiten redelijkerwijze op de hoogte konden zijn geweest van klagers bestaan en dat er vervolgens in de procedures te weinig rekening is gehouden met zijn belangen. Er is daarom sprake van een schending van art. 8 EVRM.

Vovk en Bogdanov t. Rusland, EHRM 11 februari 2020, nr. 15613/10, ECLI:CE:ECHR:2020:0211JUD001561310

Twee spelende kinderen vonden in het zand bij hun flat een granaat, die explodeerde toen zij hem lieten vallen. Daardoor zijn de kinderen zwaargewond geraakt. Het nationale onderzoek wees uit dat de granaat afkomstig was uit een wapendepot dat niet goed was bewaakt, maar de precieze verantwoordelijkheid daarvoor kon niet worden vastgesteld. Daardoor kon ook geen schadevergoeding aan de kinderen worden toegekend. Het Hof is van oordeel dat het nationale onderzoek tekortschoot en dat dit, samen met het ontbreken van effectieve rechtsmiddelen, een schending van art. 2 EVRM oplevert.

Europees Hof voor de Rechten van de Mens 14 januari 2020, nr. 30878/16, ECLI:CE:ECHR:2020:0114JUD003087816 (Lemmens (President), Serghides, Pinto de Albuquerque, Keller, Poláčková, Felici, Schembri Orland)

Na de dood van zes studenten die aan een ontgroeningsactiviteit deelnamen op het strand en daar gegrepen werden door een grote golf, is voldoende snel onderzoek ingesteld, maar is op een aantal punten verzuimd passende maatregelen te nemen om bewijs te vergaren en veilig te stellen. Schending van het procedurele aspect van art. 2 EVRM. Bij ontgroeningsactiviteiten op universiteiten gaat het om een horizontale rechtsverhouding, waarbij de taak van de staat om het leven van mensen te beschermen vooral tot uitdrukking komt in de plicht om een deugdelijk wettelijk kader te creëren. Dat bestond in dit geval bijvoorbeeld in de vorm van tuchtrechtelijke regels rondom ontgroeningen. De staat is wat dan ook niet tekortgeschoten in zijn materiële verplichtingen onder art. 2 EVRM.

Europees Hof voor de Rechten van de Mens 14 januari 2020, nr. 41288/15, ECLI:CE:ECHR:2020:0114JUD004128815 (Spano (President), Bošnjak, Kūris, Jelić, Bårdsen, Pavli, Yüksel)

Op een Facebookpost met een foto waarop de klagers, beiden man, elkaar kusten, is een storm aan negatieve en homofobe reacties gekomen. Naar aanleiding van aangifte van discriminatie is besloten geen strafrechtelijk onderzoek in te stellen, onder meer omdat klagers met hun ‘excentrieke’ gedrag de reacties zelf hadden uitgelokt. Het Hof acht deze redengeving discriminerend en oordeelt dat het niet-optreden van de autoriteiten in strijd is met art. 8 jo. 14 EVRM. Daarnaast vormt de discriminerende weigering om een strafrechtelijk onderzoek in te stellen een schending van het recht op toegang tot een effectief rechtsmiddel (art. 13 EVRM).